استانداردهای مختلفی برای ساخت و طراحی مخازن تحت فشار وجود دارند. در این میان، استاندارد ASME (بخش VIII از کد دیگ بخار و مخازن تحت فشار) و استاندارد EN 13445 (استاندارد اروپایی برای مخازن تحت فشار غیرآتشزا) از مهمترین و پرکاربردترین استانداردها هستند.همچنین استاندارد ملی ایران به شماره ISIRI 18132 نیز برای بازرسی مخازن تحت فشار کاربرد دارد.
استانداردهای بینالمللی:
ASME Boiler and Pressure Vessel Code (BPVC) Section VIII:
این استاندارد توسط انجمن مهندسین مکانیک آمریکا (ASME) تدوین شده و یکی از پرکاربردترین استانداردها در طراحی و ساخت مخازن تحت فشار در سراسر جهان است.این استاندارد شامل دستورالعملهای مفصلی برای طراحی، ساخت، بازرسی و صدور گواهینامه برای مخازن تحت فشار است.
EN 13445:
این استاندارد اروپایی، مخازن تحت فشار غیرآتشزا را پوشش میدهد و دستورالعملهای جامعی برای طراحی و ساخت این نوع مخازن ارائه میدهد.
ISO 16528:
این استاندارد بینالمللی ضوابط و فرآیند ثبت دیگ بخار و مخازن تحت فشار را مشخص میکند و برای ارتقای شناخت بینالمللی، ایمنی و تسهیل تجارت کاربرد دارد.
استانداردهای ملی:
ISIRI 18132:این استاندارد ملی ایران الزامات اجرایی برای تولید دیگها و مخازن تحت فشار را تعیین میکند و برای بازرسی حین ساخت این تجهیزات در کنار استانداردهای بینالمللی مانند ASME مورد استفاده قرار میگیرد.
استانداردهای دیگر:
BS 5500:
این استاندارد انگلیسی قدیمی برای طراحی و ساخت مخازن تحت فشار بود که با EN 13445 جایگزین شده است.
AD Merkblätter:
این استاندارد آلمانی نیز برای ساخت مخازن تحت فشار کاربرد دارد.
CODAP:
این استاندارد فرانسوی برای ساخت مخازن تحت فشار بدون آتش است.
API 510:
این استاندارد آمریکایی برای بازرسی مخازن تحت فشار کاربرد دارد.
نکات مهم:
انتخاب استاندارد مناسب برای یک مخزن تحت فشار به عوامل مختلفی مانند نوع سیال، فشار کاری، دما و شرایط محیطی بستگی دارد.
استاندارد ASME Section VIII Division 1 برای مخازنی که در فشارهای بیش از ۱۵ psi کار میکنند قابل اجرا است و طیف گستردهای از مواد، پیکربندیهای مختلف طراحی و شرایط متنوع اعمال بار را پوشش میدهد.
در ایران، علاوه بر استانداردهای بینالمللی، استفاده از استاندارد ملی ISIRI 18132 نیز برای بازرسی مخازن تحت فشار الزامی است.